جلد 2، شماره 90 - ( 3-1388 )                   شماره 90 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

.. Not Available135. J Except Educ 2009; 2 (90)
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1619-fa.html
اصغری نکاح سید محسن. کاربردهای آموزشی - ترمیمی بازی های بومی ایران در آموزش و توان بخشی کودکان دارای نیازهای ویژه (3تا15-1- 90-1388). تعلیم و تربیت استثنایی. 1388; 2 (90)

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1619-fa.html


، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده:   (3146 مشاهده)
بازی و استفاده آموزشی-درمانی آن همواره یکی از مباحث اصلی حوزه کودکان دارای نیازهای ویژه بوده‌ است.بازی‌های بومی ایران دارای انواع و سطوح‌ مختلفی هستند که به‌طور کلی هرکدام به نحوی‌ دستگاه عصبی را تحریک نموده و کودک را به فعالیت‌ وا می‌دارند و ضمن ایجاد نشاط و آمادگی عصبی، موجب برانگیختگی و تعامل بخش‌های حسی-ادراکی‌ و تصمیم‌گیری کودک می‌گردند. آشنایی با بازی‌های بومی ایران و تحلیل عصب- روانشناختی آن‌ها می‌تواند برای متخصصان و دست‌اندرکاران آموزش و توان‌بخشی کودکان دارای‌ نیازهای ویژه دیدگاهی نوین و ایده‌های خلاقی را به‌ همراه آورد،آنچنان‌که با مناسب‌سازی بازی‌های بومی‌ ایران از منظر برنامه‌های حسی-حرکتی و مداخلات‌ توان‌بخشی فرصت مناسبی برای طراحی و اجرای‌ برنامه‌های آموزشی-توان‌بخشی فراهم شود.این بازی‌ها را می‌توان به صورت مستقل یا بعنوان بخشی از برنامه‌های آموزشی-توان بخشی(درمان جایگزین و مکمل)به کار برد. در این مقاله ضمن کاوش در بازی‌های بومی از منظر مؤلفه‌های حسی-حرکتی و شناختی موجود در آنها؛ همخوانی و تناسب بازی‌های بومی و اهداف مداخلات‌ آموزش ویژه و توان‌بخشی مورد تأکید قرار گرفته و با اشاره به تناسب بازی‌های بومی و حیطه‌های حسی- عصبی مداخلات توان‌بخشی و آموزش ویژه؛و با طرح‌ جایگاه جامعه محور و پیشگیرانه‌ی این بازی‌های،نکاتی‌ در مورد چگونگی به کارگیری بازی‌های بومی در کلاس،مدرسه و خانواده مطرح می‌شود.
     
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: توان بخشي
دریافت: 1398/10/28 | پذیرش: 1398/10/29 | انتشار: 1398/10/29 | انتشار الکترونیک: 1398/10/29

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.