آموزش فراگیر در سطح جهانی مطرح می‌باشد و در بیانیه‌های مختلف همچون سالامانکا به آن اشاره گردیده‌ است.این طرح خواستار فراهم نمودن شرایط مناسب‌ یادگیری و پیشرفت تمامی کودکان صرف‌نظر از ویژگی‌ها و تفاوت‌هایشان با دیگران می‌باشد.به همین دلیل است که‌ مدارس برای آموزش همهء کودکان،بدون توجه به مشکلات‌ جسمانی،هوشی،عاطفی و...آنها،باید متناسب‌سازی‌ شوند.اما با وجود تلاش‌ها و کاربست‌های آموزش و پرورش‌ استثنایی کشور در این خصوص،هنوز اجرای درست و دقیق این طرح نیاز به فرهنگ‌سازی بیشتری دارد. متأسفانه برخی از مدیران و معلمان مدارس عادی در پذیرش دانش آموز ویژه(مانند کم‌شنوا،نیمه‌بینا...)مردد هستند و با مشاهده کوچکترین مشکلات درسی و رفتاری‌ از سوی او،واکنش‌های تند و نامطلوبی نشان داده و پیشنهاد ادامه‌ی تحصیل در مدارس استثنایی را با توجیهات مختلف بارها عنوان می‌کنند.در واقع گاه اولیای‌ مدرسه به جای همکاری با معلم تلفیقی،روند آموزش و یادگیری دانش‌آموز دارای ناتوانی را کندتر و سخت‌تر و اعتماد به نفس او را ضعیف می‌نمایند. اقدام‌پژوهی حاضر به مشکلات یادگیری دانش‌آموزی‌ کم‌شنوا در زبان انگلیسی تحت شرایطی که اولیای مدرسه‌ نظر مساعدی نسبت به حضور و ادامه تحصیل وی در مدرسه عادی نداشتند،اشاره دارد.سپس به راهکارهای‌ ویژه آموزشی و مشاوره‌ای معلم رابط که نه‌تنها منجر به‌ تقویت روحیه و عزت نفس دانش‌آموز کم‌شنوا بلکه موجب‌ بهبود یادگیری و پیشرفت تحصیلی او گردید،می‌پردازد و نتیجه آنکه موفقیت دانش‌آموز کم‌شنوا به یاری معلم‌ رابطش زمینه‌ساز ایجاد نگرش مثبت اولیای مدرسه نسبت‌ به طرح آموزش فراگیر و ادامه‌ی تحصیل دانش‌آموز کم‌ شنوا در مدرسه عادی،می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: پیشرفت تحصیلی دانش‌آموز کم‌شنوا، دانش‌آموز کم‌شنوا، شنوایی، دانش‌آموزان کم‌شنوا به یاری دبیر، مدرسه، مشکلات یادگیری دانش‌آموزی کم‌شنوا، آموزش، رابط، آموزش فراگیر، انگلیسی