، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده: (2906 مشاهده)
آموزش تلفیقی دانشآموزان دارای ناتوانی در مدارس عادی در بیشتر کشورهای اروپای غربی و آمریکا با موافقت کامل اندیشمندان آموزش و پرورش همراه بوده است. بررسی اسناد و مدارک در این دو دهه که اولینبار در عهدنامه حقوق کودک سازمان ملل متحد در سال 9891 متبلور شد،تاکید دارد کودکان دارای ناتوانی حق دارند در جامعه مشارکت فعال داشته باشند و آموزش و پرورش آنها باید به بیشترین یکپارچگی اجتماعی و رشد فردی منجر شود(ماده 32).با توجه به چنین اهدافی بود که آموزش تلفیقی دانشآموزان دارای آسیب شنوایی در مراکز عادی شکل گرفت و در حال اجرا است.امروزه با گذشت یک دهه از اجرای آموزش تلفیقی در ایران وقت آن است که ارزیابی دقیقی از میزان دستیابی به اهداف این آموزش داشته باشیم. ازاینرو،با تقسیم اهداف آموزش تلفیقی در پنج خرده مقیاس نیازهای عاطفی،مهارتهای زندگی و تسهیل رفتار اجتماعی،رابطه با همسالان،مقولههای آموزشی،پذیرش اجتماعی و خردهمقیاس فرعی توجه معلمان به دانش آموزان با استفاده از پرسشنامهی 40 سؤالی،میزان دسترسی به این اهداف را مورد سنجش قرار دادیم. جامعهی آماری ما در این پژوهش تمام دانشآموزان دارای آسیب شنوایی تلفیقشده در مراکز عادی شهر اهواز بودند که تعداد آنها بالغ بر 100نفر بود.از بین این تعداد به صورت تصادفی 60نفر به عنوان نمونه انتخاب و این افراد به دو گروه تصادفی 30نفره تقسیم شدند. تحلیل آماری دادهها بین دو گروه پذیرا تلفیقی و معلمان عادی نشان داد به جز در خردهمقیاس چهارم(مقولههای آموزشی)اختلاف معنیداری بین تفاوت میانگین دو گروه وجود ندارد.
نوع مطالعه:
اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
آسیب دیده شنوایی دریافت: 1398/10/22 | پذیرش: 1398/10/28 | انتشار: 1398/10/28 | انتشار الکترونیک: 1398/10/28