جلد 4، شماره 104 - ( 10-1389 )                   شماره 104 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

., ., ., .. Not Available37. J Except Educ 2010; 4 (104)
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1520-fa.html
قره خانی احمد، به پژوه احمد، معصومیان معصومه، خالدیان مسعود. مقایسه نگرش دانش آموزان مقطع راهنمایی شبانه روزی تلفیقی و عادی نسبت به دانش آموزان ناشنوا و یکپارچه سازی آموزشی آنان (16تا 25-2-104-1389). تعلیم و تربیت استثنایی. 1389; 4 (104)

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1520-fa.html


1- ، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده:   (2904 مشاهده)
پژوهش اخیر در ارتباط با برنامه های تلفیقی ( یکپارچه سازی) در آبان ماه 1388 در مدارس تلفیقی و عادی شهر همدان انجام گرفت .هدف اصلی از انجام پژوهش مقایسه نگرش دانش آموزان تلفیقی با دانش آموزان مدارس عادی درباره برنامه تلفیق دانش آموزان ناشنوا بوده است .برای دستیابی به اهداف پژوهش، پس از اعمال تغییرات و انطباق های ضروری ،از مقیاس نگرش سنج به پژوه (1991 ) استفاده شد. روش پژوهش حاضر علی – مقایسه ای است .جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر شاغل به تحصیل در مدارس راهنمایی تلفیقی و عادی سطح شهر همدان در سال تحصیلی 89-88 13 تشکیل می دهد. روش نمونه گیری برای گروه اول ( دانش آموزان تلفیقی) بصورت در دسترس بوده و گروه دوم بصورت تصادفی از میان دانش آموزان عادی مشغول به تحصیل در دوره راهنمایی که با دانش آموزان ناشنوا تماس و ارتباط نداشتند، انتخاب شدند .برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون t و تحلیل واریانس یک طرفه و در صورت لزوم از آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه میانگین ها استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که بین نگرش دانش آموزان راهنمایی شبانه روزی تلفیقی در مقایسه با نگرش دانش آموزان راهنمایی غیرتلفیقی ( عادی ) نسبت به دانش آموزان ناشنوا و یکپارچه سازی آموزشی آنان تفاوت معناداری وجود ندارد .
     
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: آسیب دیده شنوایی
دریافت: 1398/10/17 | پذیرش: 1398/10/18 | انتشار: 1398/10/18 | انتشار الکترونیک: 1398/10/18

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.