جلد 1، شماره 159 - ( 2-1399 )                   شماره 159 صفحات 54-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول ، haroon_rashidi2003@yahoo.com
چکیده:   (2050 مشاهده)
زمینه: واقعیتدرمانی نوعی رواندرمانی است که در آن سعی میشود با توجّه به مفاهیم واقعیّت، مسئولیت و امور درست و نادرست در زندگی فرد، به رفع مشکلات او کمک شود. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش واقعیتدرمانی بر تابآوری و بهزیستی روانشناختی مادران کودکان با کمتوانی هوشی شهر سوسنگرد بود.
روش: روش پژوهش، نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری شامل تمام مادران کودکان با کمتوانی هوشی شهر سوسنگرد بود که از این جامعه، نمونهای به حجم 30 نفر به روش در دسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه قرار داده شد. گروه آزمایشی، آموزش واقعیتدرمانی را هفتگی (10 جلسۀ 90 دقیقهای) دریافت کردند؛ در حالی که گروه گواه در معرض هیچ مداخلهای قرار نگرفتند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامۀ تابآوری کانر و دیویدسون و پرسشنامۀ بهزیستی روانشناختی ریف استفاده شد.
یافتهها: نتایج حاکی از تفاوت معنادار بین دو گروه در نمرات تابآوری و بهزیستی روانشناختی بود. نتایج نشان داد آموزش واقعیتدرمانی موجب افزایش تابآوری و بهزیستی روانشناختی در مادران گروه آزمایش شده است (001/0 < p).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج بهدست آمده میتوان از آموزش واقعیتدرمانی در حکم روشی مؤثر در افزایش تابآوری و بهزیستی روانشناختی مادران کودکان با کمتوانی هوشی در مداخلههای درمانی و بالینی استفاده کرد.
متن کامل [PDF 234 kb]   (503 دریافت)    
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: كم توان ذهني
دریافت: 1398/3/12 | ویرایش نهایی: 1399/6/16 | پذیرش: 1398/11/23 | انتشار: 1399/2/1 | انتشار الکترونیک: 1399/2/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.