جلد 5، شماره 142 - ( آذر و دی (ویژه نامه کاردرمانی) 1395 )                   شماره 142 صفحات 53-47 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی ایران ، esmaeili.s@iums.ac.ir
چکیده:   (3954 مشاهده)

زمینه: ماهیت، تعاریف و نظریه­ ها­ی بازی در علوم‌انسانی با خاستگاه روان­شناسی شناخته شده است. در بین علوم‌پزشکی و توانبخشی که به درمان بیماران می­پردازند، کاردرمانی تنها حرفه­ ای است که در درمان کودکان با ناتوانی، نگاهی ویژه به بازی دارد.

نتیجه‌گیری: در این نوشتار، به شرح جایگاه و کاربرد بازی در کاردرمانی کودکان پرداخته می­شود. الگویی که در این زمینه وجود دارد، توضیح داده شده است. دیدگاه کلی این الگو هم‌راستا با تعاریف بازی در روان­شناسی بوده و معتقد است برای نهادن نام بازی بر یک فعالیت، ملاک­های خاصی لازم است، به‌طوری‌که نمی ­توان نام هر نوع تمرین آموزشی را که دارای ساختار باشد، بازی گذاشت.

متن کامل [PDF 433 kb]   (1567 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: کاردرمانی
دریافت: 1395/10/22 | ویرایش نهایی: 1395/12/4 | پذیرش: 1395/10/22 | انتشار: 1395/11/24 | انتشار الکترونیک: 1395/11/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.