زمینه: پژوهشهای مختلفی تاثیر تمرینهای مقاومتی بر قدرت عضلات افراد با فلجمغزی را بررسی کردهاند، درحالیکه پژوهشی با برنامه تمرینهای ترکیبی و کودکان با فلجمغزی انجام نشده است. هدف این پژوهش تاثیر 8هفته تمرینهای مقاومتی و تعادلی بر قدرت اکستنسورهای دست برتر و استقامت تنه 3پسر با فلجمغزی بود.
روش: این پژوهش روی 3پسر با فلجمغزی با میانگین سنی 5/6سال (2نفر 7سال و یکنفر 6سال) انجام شد. در این پژوهش از روش پژوهشی موردی با طرح ای-بی-ای استفاده شد. در پژوهش حاضر، پس از موقعیت خط پایه، مداخله آغاز و طی 24جلسه مداخله انفرادی، تمرینهای مقاومتی و تعادلی به آزمودنیها ارایه شد و هر 3آزمودنی یکماه پس از پایان مداخله بهمدت 2هفته پیدرپی تحتآزمون پیگیری قرار گرفتند. قدرت اکستنسورهای شانه و استقامت تنه بهترتیب توسط دینامومتر و آزمون استقامت تنه اندازهگیری شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد که مطابق با تحلیل دیداری نمودار دادهها براساس شاخصهای آمار توصیفی و تحلیل دیداری ، مداخله موردنظر برای اکستنسورهای دست برتر و استقامت تنه برای هر 3شرکتکننده موثر بود.
نتیجهگیری: انجام تمرینهای مقاومتی و تعادلی میتواند باعث افزایش قدرت اکستنسورهای دست برتر و استقامت تنه افراد با فلجمغزی شود که احتمالا عامل اصلی افزایش قدرت عضلات کودکان با فلجمغزی میتواند به عوامل عصبی مرتبط باشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |