، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده: (2667 مشاهده)
تعاریف و مطالعات متعدد نشان می دهد که افراد عادی دارای برخی مشکلات رفتاری و عدم مهارت مناسب در ایفای نقش های اجتماعی، تعاملات بین فردی و مهارتهای زندگی روزمره هستند، اغلب این مساله، سازش آنها را در مواجه با محیطشان به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر رفتار سازشی کودکان
کم توان ذهنی آموزش پذیر صورت گرفت. بدین منظور تعداد 28 دانش آموز
کم توان ذهنی آموزش پذیر دارای سطوح سازشی پایین در خرده مقیاس های مهارتهای زندگی روزمره و مهارت اجتماعی شدن مقیاس واینلند با هوشبهر 63 تا 67 و سنین 11 سال تا 11 سال و ده ماه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش 14 = n و گروه گواه 14 = n تقسیم شدند. در ابتدا هر یک از آزمودنیها با استفاده از فهرست مهارت های اجتماعی و دو خرده مقیاس مهارت های زندگی روزمره و مهارت اجتماعی شدن مقیاس واینلند مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس آموزش مهارت های اجتماعی به مدت 2/5 ماه در 15 جلسه آموزشی برای آزمودنی های گروه آزمایش به کار برده شد. در پایان دوره آموزش و 2 ماه بعد از اتمام آموزش مهارت های اجتماعی به منظور مطالعه پیگیری تمام آزمودنی ها مجددا توسط ابزارهای یاد شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل داده ها نشان داد که گروه آزمایش پس از خاتمه جلسات آموزشی بهبود معنی داری را در متغیرهای رفتار سازشی، مهارت های زندگی روزمره، مهارت اجتماعی شدن و مهارت های اجتماعی پیدا کرده است. مطالعه پیگیری نشان داد که بهبود های حاصل از آموزش پس از خاتمه آموزش نیز همچنان حفظ شده است. و این در حالی است که گروه گواه در مقایسه با گروه آزمایش، هیچگونه تغییر معنی داری در هیچ یک از متغیرها نداشته است.
نوع مطالعه:
اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
كم توان ذهني دریافت: 1398/12/1 | پذیرش: 1398/12/3 | انتشار: 1398/12/3 | انتشار الکترونیک: 1398/12/3
ارسال پیام به نویسنده مسئول