زمینه و هدف: فلج‌مغزی می‌تواند به‌عنوان اختلال کنترل حرکتی و وضعیت بدنی تعریف شود که از طریق صدمه به سیستم اعصاب مرکزی، آسیب‌هایی را به زندگی آینده فرد تحمیل می‌کند.

روش: این پژوهش، گزارشی از کودک 5ساله و مبتلابه فلج‌مغزی اسپاستیک خفیف است که به‌دلیل نبود وضوح گفتار به گفتاردرمانی ارجاع داده شده بود. پس از ارزیابی گفتار کودک، به دلیل بی‌ثباتی بسیار شدید خطاهای گفتاری و همچنین گزارش والدین مبنی بر عدم‌افزایش وضوح گفتار حتی پس از درمان توسط درمانگران قبلی، رویکرد واژگان مرکزی آغاز شد.

یافته‌ها: بعد از 14جلسه درمان با این رویکرد، درمانگر شاهد افزایش ثبات تولید، وضوح کلی گفتار کودک و رضایت والدین از پیشرفت گفتار در کودک بود.

نتیجه‌گیری: با انجام این مطالعه، به نظر می‌رسد درمان بی‌ثباتی در تولید گفتار با رویکرد واژگان مرکزی مفید است.