زمینه: هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش امید بر درگیری تحصیلی دانشآموزان دختر کمتوانذهنی دوره دوم متوسطه شهر خرمآباد بود.
روش: روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانشآموزان دختر کمتوانذهنی دوره دوم متوسطه شهر خرمآباد در سال تحصیلی 94-1393 بود. نمونه پژوهش شامل 30دانشآموز دختر کمتوانذهنی دوره دوم متوسطه شهر خرمآباد بود که با استفاده از روش سرشماری انتخاب شده و به صورت تصادفی در 2گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15نفر) جایگزین شدند. آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت 9جلسه تحت آموزش امید قرار گرفتند اما گروه گواه مداخلهای دریافت نکرد. در پایان از هر 2گروه پسآزمون به عمل آمد. ابزار اندازهگیری، پرسشنامه درگیری تحصیلی زرنگ بود. دادهها به وسیله نرمافزار اسپیاس و آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) تجزیهوتحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش امید بر درگیری تحصیلی و مولفههای آن شامل درگیری شناختی، انگیزشی و رفتاری دانشآموزان دختر کمتوانذهنی موثر بوده است.
نتیجهگیری: بنابراین میتوان نتیجه گرفت که آموزش امید توانسته است درگیری تحصیلی و مولفههای شناختی، انگیزشی و رفتاری آن را در دانشآموزان کمتوانذهنی افزایش داده و بهبود عملکرد تحصیلی آنان را در پی داشته باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |