زمینه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه تحولی توانایی تشخیص هیجانات در دانشآموزان کمتوانذهنی در شهر شیراز انجام شد.
روش: در این پژوهش، جامعه آماری شامل همه دانشآموزان کمتوانذهنی شهر شیراز بودند. نمونه پژوهش شامل120نفر از دانشآموزان کمتوانذهنی (6 دختر و60 پسر) مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی شهر شیراز بودند که به شیوه نمونهگیری خوشهای تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده شامل مقیاس سنجش مهارتهای تشخیص هیجانات کودکان بود. دادهها با استفاده آزمونهای تحلیل واریانس و خیدو موردتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج حاکی از آن بود که با افزایش سن، توانایی تشخیص هیجانات در کودکان کمتوانذهنی افزایش مییابد و از لحاظ توانایی تشخیص هیجانات، تفاوتی در 2جنس مشاهده نشد. همچنین سوگیری بیشتر دانشآموزان بر هیجان غم متمرکز بود. به این ترتیب که داستانها و تصاویر مبهم را غمگین ارزیابی کردند.
نتیجهگیری: توانایی تشخیص هیجانات در دانشآموزان کمتوانذهنی با بالا رفتن سن، افزایش مییابد. همچنین نوعی سوگیری هیجانی مبتنیبر غم در تشخیص هیجانات این گروه از دانشآموزان مشاهده شد که این مسئله باید در نحوه فرزندپروری والدینشان و نیزآموزشهای مدرسهای و تعاملات این گونه دانشآموزان در جامعه پیگیری شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |