جلد 3، شماره 140 - ( مرداد و شهریور 1395 )                   شماره 140 صفحات 21-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشگاه گیلان ، elaheostavi@yahoo.com
2- دانشگاه گیلان
چکیده:   (4679 مشاهده)

  زمینه: حضور کودک با اختلال طیف اتیسم، فشار زیادی بر اعضای خانواده، به ویژه مادران وارد می‌کند. مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم با چالش های بسیاری روبه رو هستند که آن‌ها را در معرض سطوح بالای استرس و دیگر پیامدهای منفی روانی قرار می‌دهند. این پژوهش به منظور مقایسه استرس ادراک‌شده، انسجام خانوادگی و خودپنداره مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم و عادی انجام گرفت.

روش: پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه‌ای بود. جامعه آماری در این پژوهش عبارت از همه مادران کودکان 7 تا 11ساله با اختلال طیف اتیسم و عادی شهر رشت در سال تحصیلی 93-1392 بود. نمونه مورد مطالعه نیز 49نفر از مادران دارای کودک با اختلال طیف اتیسم و 52مادر دارای کودک عادی بود که با شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از مقیاس استرس ادراک‌شده کوهن و همکاران، مقیاس انسجام خانوادگی بلوم و نار و پرسش‌نامه خودپنداره بک استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها‌ی به‌دست‌آمده از روش‌های آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و از روش استنباطی تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین 2گروه مادران کودکان با اختلال طیف اتیسم و مادران کودکان عادی در استرس ادراک‌شده (0001/0>p)، انسجام (0001/0>P) و خودپنداره (0001/0> P)، وجود دارد.

نتیجه‌گیری: بنابراین باید با طراحی برنامه‌های آموزشی مناسب برای والدین از تاثیرات داشتن فرزند اتیسم  بر اعضای خانواده به خصوص مادران جلوگیری کرد.

متن کامل [PDF 281 kb]   (656 دریافت)    
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: عمومي
دریافت: 1393/12/21 | ویرایش نهایی: 1395/9/7 | پذیرش: 1395/2/21 | انتشار: 1395/8/19 | انتشار الکترونیک: 1395/8/19

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.