این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر یک برنامه‌ی ورزشی مشترک (مربی و خانواده) بر بهبود توانایی‌های حرکتی و شناختی به‌ویژه زمان واکنش و حافظه‌ی‌کاری در سه کودک دارای نشانگان داون انجام شد. به همین منظور، برنامه‌ تمرین‌های ورزشی مشترک بر روی سه کودک با نشانگان داون مورد استفاده قرار گرفت که شامل دو پسر (نفرنخست، با سن تقویمی 3/10 سال و سن عقلی 7/4 سال؛ نفردوم، با سن تقویمی 6/14 سال و سن عقلی زیر 4 سال) و یک دختر (با سن تقویمی 0/14 سال و سن عقلی زیر 4 سال) بود. پس از دوره‌های تمرینی نمره‌های حرکات درشت بهبود یافت و در ارزیابی شاخص‌های زمان واکنش نیز بهبودی قابل ملاحظه‌ای مشاهده شد. تعاملات نزدیکی بین حوزه‌های حرکتی و شناختی در افراد فاقد پیشرفت‌های طبیعی وجود دارد. بنابراین، برنامه‌ریزی برنامه‌های مداخله‌ای بر مبنای مشارکت همزمان کودکان و والدین با هدف ترویج سبک زندگی فعال در افراد بانشانگان داون مورد نیاز است.