هدف از این پژوهش بررسی اثر استفاده از
روش نمایش بداهه بر بهبود مهارتهای نگارشی کودکان آسیب دیده شنوایی بود. جامعه آماری پژوهش را
تمام دانشآموزان ناشنوا مقطع ابتدایی شهرستان ورامین در پایههای چهارم و پنجم
ابتدایی در سال تحصیلی 92-91 تشکیل میدادند که در مجموع82 نفر در قالب 8 کلاس بودند و دامنه سنی آنها 10 تا 13 سال بوده و معلولیت دیگری غیر از آسیب شنوایی نداشتند. نمونه پژوهش به طور مساوی از هر پایه تحصیلی و به شکل تصادفی انتخاب شد و
نیمی از آنها به طور تصادفی گروه گواه و نیمی دیگر گروه کنترل را تشکیل می داد.
تعداد هر یک از گروه های کنترل و گواه با توجه به حجم جامعه آماری 19 نفر بود (نمونه گیری تصادفی ساده). برای جمع آوری
اطلاعات از آزمون محقق ساخته استفاده شد و برای آزمون فرضیهها
از روش آمار استنباطی، برحسب مورد از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. مقدار Fمحاسبه شده برای
عامل گروه، 59/32 بود که معنیدار است
(001/0>p ). نتایج نشان داد که این شیوه در بهبود
مهارتهای نگارشی کودکان آسیب دیده شنوایی موثر است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |