، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده: (3106 مشاهده)
در سایر موارد که مشکلات کودکان نمی تواند فقط به وسیله ی ناشنوایی توصیف شود ممکن است این کودکان نیازهای زبانی یا یادگیری خاص اضافی، مشکـــلات پاراسیس یا مشکــلات رفتاری هیجانی داشته باشند. آسیب شنوایی از طریق تأثیر روی زبان و ارتباط مانع یادگیری می شود که به افزایش ناتوانی هوشی منجر میشود که آن هم به نوبه ی خود توانایی فرد را، برای پردازش شناختی شنوایی کاهش می دهد و این چرخه ادامه پیدا می کند. توصیه به خانواده ها در مورد تربیت کودک ناشنوا مفید است و در بیشتر مواقع به والدین برای درک این که مشکلات ارتباطی شکلی از ارتباط است، کمک میکند. عزتنفس در کودکان ناتوان به ندرت مورد بحث قرار گرفته و تقریبا هیچ نوشته ای در رابطه با این که چگونه کودکان « ناشنوای دارای مشکلات اضافی » خود را میبیننند و اسنادهای آنها چگونه است وجود ندارد. با توجه به نیازهای ارتباطی و مشکلات اضافی آیا تفاوتی در تربیت کودکان ناشنوا وجود دارد؟ در گزارش اخیر انجمن ملی ناشنوایان 2003 که به وسیله ی وزارت بهداشت حمایت میشود تأکید شده بعضی جنبههای تربیت کودکان ناشنوا از کودک عادی متفاوت و بعضی دیگر مشابه است. در مورد همه ی خواهران و برادران که خواهر و برادر ناتوان دارند، نیاز به توجه به ویژگیهای کودک در رابطه با عوامل ناتوانی وجود دارد (سان پاتی و هایز 1988) چرا که ممکن است روی درک آنها از آیندهشان تأثیر داشته باشد. وجود مشکلات اضافی در کودکان آسیبدیده ی شنوایی اثر شدیدی روی رشد هیجانی، اجتماعی در طول زندگی آنها دارد بنابراین کمک روانشناختی جزء ضروری در رویکرد چند رشتهای ـ چند عاملی برای مراقبت از این کودکان است.
نوع مطالعه:
ترجمه (پایان پذیرفته است) |
موضوع مقاله:
آسیب دیده شنوایی دریافت: 1398/11/2 | پذیرش: 1398/11/5 | انتشار: 1398/11/5 | انتشار الکترونیک: 1398/11/5
ارسال پیام به نویسنده مسئول