، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده: (2917 مشاهده)
نشانگان آسپرگر اختلال رشدی در عملکرد مغز است که در گستره ی اختلالات درخودماندگی قرار دارد. ناتوانایی های دیگری که در این گستره قرار دارند ، شامل درخودماندگی و درخودماندگی با کارکرد بالا می باشند. اغلب نشانگان آسپرگر و درخودماندگی با کارکرد بالا به طور مترادف استفاده می شوند. نشانگان آسپرگر به عنوان اختلال رشدی گسترده طبقه بندی شده است، به این معنی که این اختلال بر همه ی عرصه های زندگی تاثیر می گذارد. ویژگی های اصلی این اختلال عبارتاند از : دشواری در ایجاد روابط اجتماعی، دشواری در برقراری ارتباط ، محدودیت علایق و داشتن فعالیت های محدود و تکراری در فعالیت های حرکتی بدن. در حال حاضر هیچ درمانی برای نشانگان آسپرگر وجود ندارد و بهترین درمان مطالعه شده ، مداخله های آموزشی و پزشکی است. این مداخله ها درمان درخود ماندگی نیستند، بلکه تا حدودی شرایط بهبودی را فراهم می کنند. در این مقاله به طور مختصر به بررسی ویژگی های کودکان دچار نشانگان آسپرگر و شیوه های آموزش این کودکان می پردازیم.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
اتيسم دریافت: 1398/11/2 | پذیرش: 1398/11/2 | انتشار: 1398/11/2 | انتشار الکترونیک: 1398/11/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول