جلد 1، شماره 88 و 89 - ( 2-1388 )                   شماره 88 و 89 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده:   (2915 مشاهده)
پژهش حاضر به منظور برآورد منابع و میزان تنیدگی‌ و نحوه‌ی مقابله با آن در مادران داراین دانش‌آموز کم‌ توان ذهنی،نابینا،ناشنوا و عادی مقطع ابتدایی انجام‌ گرفته است.در این پژوهش نمونه‌ای به حجم 120نفر مادران در 4 گروه کم‌توان ذهنی،نابیناو عادی‌ به روش تصادفی و تصادفی خوشه‌ای انتخاب شد. ابزارهای اندازه‌گیری در این پژوهش عبارت بودند از: 1.پرسشنامه‌ی رویدادها و تغییرات زندگی(مک کابین- 1991) 2.پرسشنامه‌ی راه‌های مقابله‌ای(لازاروس و فولکمن- 1998). دراین پژوهش از محاسبات آمار توصیفی و استنباطی‌ در تحلیل واریانس یک راهه و آزمون توکی و تحلیل‌ رگرسیون استفاده شده است تا از این راه بتوان به مقایسه‌ میانگین سبک‌های مقابله با تنیدگی در چهار گروه‌ مادران کودکان کم‌توان ذهنی،نابینا،ناشنوا و عادی‌ پرداخته شود و بتوان برآوردی نیز از منابع تنیدگی این‌ چهار دسته مادر داشته باشیم. نتایج نشان داد میزان تنیدگی در میان مادرانی که‌ دارای کودک استثنایی(کم‌توان ذهنی‌ نابیناو ناشنوا) هستند به مراتب بیشتر است و بین 4 دسته مادران از لحاظ استفاده از سبک مقابله‌ای جستجوی حمایت اجتماعی، حل مدبرانه مسئله و رویاروی‌گری تفاوت معنادار وجود دارد.بررسی رابطه‌ی تنیدگی و راه‌های مقابله‌ای‌ در این پژوهش نشان داد،تنها فشار مالی می‌تواند استفاده‌ ازسبک مقابله‌ای دوری جویی و گریز و اجتناب را پیش‌بینی کند،همچنین فشار درون خانوادگی استفاده‌ از سبک مقابله‌ای خویشتنداری و گریز و اجتناب،همین‌ طور از دست دادن استفاده از سبک مقابله‌ای‌ خوشتنداری و جستجوی حمایت اجتماعی و در نهایت‌ فشار بارداری می‌تواند استفاده از سبک مقابله‌ای‌ مسئولیت‌پذیری را پیش‌بینی کند.با توجه به نتایج به‌ دست آمده از تحلیل رگرسیون هیچ یک از خرده‌ مقیاس‌های تنیدگی با استفاده از سبک‌های مقابله‌ای‌ رویارویگری،حل مدبرانه مسئله و باز برآورد مثبت‌ رابطه معناداری ندارد.
     
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: كم توان ذهني
دریافت: 1398/10/28 | پذیرش: 1398/10/29 | انتشار: 1398/10/29 | انتشار الکترونیک: 1398/10/29

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.