جلد 6، شماره 149 - ( 12-1396 )
شماره 149 صفحات 18-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه اصفهان ، ashorihh2@gmail.com
چکیده: (3113 مشاهده)
فراگیرسازی اجتماعی برای افراد کم‌توان ذهنی، خانواده‌ها، ارائه دهندگان خدمات، برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران از اهمیت به سزایی برخوردار است. با توجه به اهمیت فراگیرسازی اجتماعی، هنوز مفهوم ابهام برانگیزی است که سبب همپوشی و تعارض در تعریف آن شده است. قوانین و سیاست‌ها از فراگیرسازی کامل و موثر افراد کم‌توان ذهنی و مشارکت آن‌ها در محله حمایت می‌کنند. با این حال، مفهوم فراگیرسازی اجتماعی مبهم باقی مانده است و تعریف‌های گوناگون و مغایری در پژوهش‌ها و کتاب‌ها وجود دارد. تعریف جامع فراگیرسازی اجتماعی بر تعامل بین دو حوزه اصلی زندگی اشاره دارد؛ روابط میان‌فردی و مشارکت محلی. در سال‌های اخیر، یک مدل بوم‌شناختی از فراگیرسازی اجتماعی پیشنهاد شده است که عوامل فردی، بین‌فردی، سازمانی، محلی و اجتماعی - سیاسی را دربرمی‌گیرد. چهار حوزه از طریق پژوهش‌های جدید شناسایی شده است که در پیشبرد مدل فراگیرسازی اجتماعی نقش دارد: اجرای سازمانی فراگیرسازی اجتماعی، فراگیرسازی اجتماعی افراد کم‌توان ذهنی برای زندگی با اعضای خانواده خویش، فراگیرسازی اجتماعی افراد در طیف گسترده‌تری از ناتوانی‌ها و نقش بالقوه سازمان‌های خودحمایتگر در توسعه فراگیرسازی اجتماعی.
نوع مطالعه: مروری |
موضوع مقاله:
كم توان ذهني
دریافت: 1396/9/25 | ویرایش نهایی: 1398/7/30 | پذیرش: 1396/12/19 | انتشار: 1397/5/13 | انتشار الکترونیک: 1397/5/13
دریافت: 1396/9/25 | ویرایش نهایی: 1398/7/30 | پذیرش: 1396/12/19 | انتشار: 1397/5/13 | انتشار الکترونیک: 1397/5/13
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |