جلد 4، شماره 147 - ( 8-1396 )
شماره 147 صفحات 48-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علم و هنر یزد ، farangis_demehri@yahoo.com
چکیده: (3945 مشاهده)
زمینه: اختلال طیف اتیسم، اختلالی شناختی و عصبی-رفتاری است که با 3ویژگی اصلی نارسایی در مهارت‌های تعامل اجتماعی، اختلال در ارتباطات کلامی و غیرکلامی، همراه با الگوی‌های محدود و تکراری علایق مشخص شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مداخله روانی-اجتماعی بر بازداری و کنترل هیجانی کودکان با اختلال طیف اتیسم دارای عملکرد بالا بود.
روش: روش این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. تعداد 24کودک در دامنه سنی 10 تا 12سال به روش نمونه‌گیری در دسترس در استان یزد انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در 2گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. در این پژوهش برای ارزیابی کارکردهای اجرایی از پرسش‌نامه بریف و برای ارزیابی اختلال طیف اتیسم از پرسش‌نامه صفات طیف اتیسم استفاده شد. پس از اجرای پیش‌آزمون، برای آزمودنی‌های گروه آزمایش 10جلسه مداخله روانی-اجتماعی برای کودکان و به‌طور همزمان 10جلسه آموزش ویژه والدین‌شان انجام شد و بعد از اتمام آن در هر 2گروه آزمایش و گواه پس‌آزمون اجراشد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین نمره‌های پیش‌آزمون و پس‌آزمون متغیر بازداری (34/35f=، 001/0P=) و تنظیم هیجانی تفاوت معنی‌دار وجود دارد (001/0P=).
نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که روش مداخله‌ای روانی-اجتماعی بر کاهش بازداری و بهبود تنظیم هیجانی کودکان با اختلال طیف اتیسم اثر مثبت و معنی‌داری دارد.
روش: روش این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. تعداد 24کودک در دامنه سنی 10 تا 12سال به روش نمونه‌گیری در دسترس در استان یزد انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در 2گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. در این پژوهش برای ارزیابی کارکردهای اجرایی از پرسش‌نامه بریف و برای ارزیابی اختلال طیف اتیسم از پرسش‌نامه صفات طیف اتیسم استفاده شد. پس از اجرای پیش‌آزمون، برای آزمودنی‌های گروه آزمایش 10جلسه مداخله روانی-اجتماعی برای کودکان و به‌طور همزمان 10جلسه آموزش ویژه والدین‌شان انجام شد و بعد از اتمام آن در هر 2گروه آزمایش و گواه پس‌آزمون اجراشد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین نمره‌های پیش‌آزمون و پس‌آزمون متغیر بازداری (34/35f=، 001/0P=) و تنظیم هیجانی تفاوت معنی‌دار وجود دارد (001/0P=).
نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که روش مداخله‌ای روانی-اجتماعی بر کاهش بازداری و بهبود تنظیم هیجانی کودکان با اختلال طیف اتیسم اثر مثبت و معنی‌داری دارد.
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
اتيسم
دریافت: 1396/4/5 | ویرایش نهایی: 1396/12/26 | پذیرش: 1396/6/13 | انتشار: 1396/12/20 | انتشار الکترونیک: 1396/12/20
دریافت: 1396/4/5 | ویرایش نهایی: 1396/12/26 | پذیرش: 1396/6/13 | انتشار: 1396/12/20 | انتشار الکترونیک: 1396/12/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |