زمینه: تنبلی گوش زیرگروه تازه‌ای از اختلال پردازش شنوایی است که با پردازش شنوایی غیرقرینه در گوش‌ها مشخص می‌شود. تنبلی گوش ممکن است موجب مشکلات درک گفتار، مشکلات خواندن، کاستی در پردازش اطلاعات و بی‌توجهی شود. ممکن است این مشکلات به اشتباه به اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی، ناتوانایی ویژه در یادگیری، افسردگی، اختلال‌های اضطرابی یا اختلال‌های ارتباطی نسبت داده شوند. متاسفانه در آزمون‌های مرسوم شنوایی، 2گوش وارد رقابت نمی‌شوند و این آزمون‌ها نمی‌توانند غیرقرینگی را کشف کنند. بنابراین لازم است دانش‌آموزانی که در آزمون‌های مرسوم شنوایی عملکرد هنجاری دارند و این مشکلات را نشان می‌دهند، تحت ارزیابی تنبلی گوش قرار گیرند.

نتیجه‌گیری: تنبلی گوش در افراد دچار کم‌شنوایی غیرقرینه در خلال دوره‌های بحرانی رشد شنوایی موجب مشکلات دیرپای شنوایی می‌شود. برای درک بالینی بهتر این پدیده به‌تازگی شرح‌داده‌شده و آگاهی از تصمیمات درمانی و مدیریت زودهنگام کم‌شنوایی غیرقرینه به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.