جلد 6، شماره 119 - ( 6-1392 )                   شماره 119 صفحات 70-58 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mottaghinia R, Mirderikvand F. The Analysis of Important and Effective Teratogen on the Growth of Embryo. J Except Educ 2013; 6 (119) :58-70
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-69-fa.html
متقی نیا محمد رضا، میردریکوند فضل اله. بررسی تراتوژن‏ های مهم اثرگذار بر رشد رویان. تعلیم و تربیت استثنایی. 1392; 6 (119) :58-70

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-69-fa.html


1- سازمان آموزش و پرورش استثنایی ، mr.mottaghinia@yahoo.com
2- دانشگاه لرستان
چکیده:   (10310 مشاهده)

  دوران رویانی، مراحلی اساسی در رشد انسان هستند که در آن رویان نسبت به محیط رحم بسیار حساس است؛ به طوری که آسیب به رویان در این مراحل می‏تواند اثرات جبران ناپذیری داشته باشد. «تراتوژن» نامی است که به عوامل آسیب زای رشد رویان یا جنین در دوره‏ی بارداری، گفته می‏شود. به طور کلی تراتوژن‏ها شامل عوامل محیطی و عوامل مربوط به مادر هستند. هر چند بررسی دقیق مواد مختلف موجود و کنکاش پیرامون تراتوژن بودن آن‏ها خارج از حوصله‏ی این نوشتار و منوط به انجام تحقیقات بیشتر در آینده است، لیکن در این مقاله سعی شده است تا مهم­ترین تراتوژن­های شناخته شده در رشد رویان و برخی از صدمات شناسایی شده‏ی آن‏ها، مطرح شود. داروهای مجاز (تالیدومید، لیتیوم، ضد صرع‏ها و..) و غیرمجاز (هروئین، متادون، حشیش و..)، سیگار، الکل، تشعشع، آلودگی محیطی (جیوه و مشتقات آن، سرب، کلرید مس و ..) نمونه‏هایی از تراتوژن‏های محیطی و بیماری‏ها (سرخجه، ویروس تبخال، ویروس HIV و..)، سوء تغذیه، تنیدگی، عدم سازگاری Rh خون و سن مادر از جمله تراتوژن‏های مادرزادی مورد بحث در این مقاله هستند. آگاهی از تراتوژن‏ها، پی بردن به اثرات زیان بخش آنان و نیز پیشگیری از آن‏ها، می­تواند منجر به کاهش تولد کودکان استثنایی، گردد .

واژه‌های کلیدی: تراتوژن، رشد، آسیب شناسی
متن کامل [PDF 743 kb]   (10392 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: عمومي
دریافت: 1392/7/17 | ویرایش نهایی: 1393/9/24 | پذیرش: 1392/7/17 | انتشار: 1392/7/17 | انتشار الکترونیک: 1392/7/17

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.